Σε μια από τις παρθενικές ακτές του Αργολικού Κόλπου, στους πρόποδες τοu βουνού Πάρνωνα, εδώ και μερικά χρόνια τώρα, βλέπουμε αμφιθεατρικά φυτρωμένο, ένα νέο χωριό της Ελλάδας, το Αρκαδικό Χωριό, κτήμα, κυρίως, των Αρκάδων της Διασποράς. Ανατολικά, το Χωριό αγναντεύει το νησί των Σπετσων και γεύεται τισ μυρωμένες αύρες του Σαρωνικού, βόρεια το ιστορικό Ναύπλιο ενώ δυτικά τον επιβλητικό Πάρνωνα με τα λημέρια του Πάνα και των νυμφών της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας καθώσ και εκείνα των κλεφτών του Εικοσιένα. Ανατολές και Ηλιοβασιλέματα δημιουργούν, πράγματι, μια θεΪκή ατμόσφαιρα που δύσκολα μπορεί ανθρώπινος νους να συλλάβει και χέρι να περιγράψει. Οι κάτοικοί του, περισσότεροι Αρκάδες του Καναδά και λιγότεροι της Αμερικής και άλλων χωρών, είμαστε βέβαιοι ότι ευγνωμονούν την Ελληνική Πολιτεία για τη γενναιοδωρία της, δείγμα αγάπης και φροντίδας για τα ξενιτεμένα παιδιά της. H επίσκεψη του Δημάρχου στο Δημαρχείο του North York, τον επόμενο Μάιο, με τον προγραμματισμένο ερχομό του στο Τορόντο. Η συνάντηση αυτή είχε μάλλον < <εθιμοτυπικό>> χαρακτήρα, όμως στη συζήτηση που ακολούθησε μια πρόταση που προήλθε από τα στόματα και των δύο αυτών δημόσιων λειτουργών, προκάλεσε το ενδιαφέρον μας καθότι, από κάθε πλευρά ήταν δελεαστικλη. Επρόκειτο για την ιδέα της ίδρυσης χωριού στην Αρκαδία για τα απόδημα παιδιά της. Ερχόμενοι στο Τορόντο, αναφέραμε την εν λόγω ιδλεα στο Διοικητικό Συμβούλιο της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Καναδά που με πολύ ενθουσιασμό τη δέχτηκε, όπως έγινε το ίδιο στην επόμενη συνέλευσή της. Ακολούθησαν πολλές μεμονωμένες συζητήσεις, ανάμεσα στους Αρκάδες του Τορόντο για τα < <υπέρ>> και τα < <κατά>> της ίδρυσης του χωριού, γρήγορα δε διαπιστώθηκε ότι δεν ήσαν λίγοι εκείνοι που επιθυμούσαν ένα σπίτι στον τόπο που τους γέννησε, για να μπορούν να ζουν, έστω και για λίγο κοντλα του, σαν < <ελληνοκαναδοί>> και που θα τους έδινε την πρόσκαιρη αίσθηση της < <παλιννόστησης>>. Η ιδέα άρχισε να γίνεται σκέψη και σιγά σιγά όνειρο και προσδοκία. θα πρέπει να σημείωθει εδώ ότι η συμμετοχή αγοράς σπιτιών ήταν προσωπική για κάθε Αρκάδα ή Αρκάδισσα και κατά συνέπεια η Ομοσπονδία θα ενδιαφεόταν για τα πρόσωπα εκείνα, μέλη τησ ή μη, που έμπρακτα θα δήλωναν επιθυμία. Όπως ακούσαμε αργοτέρα, η ιδέα του Αρκαδικού Χωριού είχε αρχίσει να καλλιεργείται ανάμεσα στουσ Αρκάδες της Αμερικής, όπου μια ομάδα επιχειρηματιών ήθελε την δωπεάν χορήγηση της γης, να κτίζουν σπίτια και στη συνέχεια να τα πουλάνε σε Αρκάδες ομογενείς, ίσως και σε μη Αρκκάδες, αίτημα, ή καλύτερα, < <τολμηρή>> απαίτηση που όμως δεν ήταν δυνατό να γίνει αποδεκτή από το Ελληνικό Δημόσιο. Την Άνοιξη του 1986, με πρόσκληση της Π.Ο.Κ., ήλθε στο Τορόντο ο τότε Δήμαρχος της Τρίπολης Θεόδωρος Σεχιώτης με τη σύζυγό του Μαρία. Τους επιφυλάχτηκε η ενδεδειγμένη- θερμή υποδοχή. Ήταν η πρώτη φόρα, ύστερα από πολλά χρόνια, που επίσημος Αρκάς επισκεπτόταν μια όχι μικρή εστία συμπατριωτών του της Διασποράς. Το ζεύγος Σεχιώτη έλαβε μέρος σε διάφορες αρκαδικές εκδηλώσεις, τόσο της Π.Ο.Κ όσο και του Συλλόγου Τριπολιτών, ήλθε σ’επαφή με αρκετούς αρκαδικούς συλλόγους και μίλησε με τα προεδρεία τους γύρω από θέματα που αφορύσαν τα μέλη της γέννησής τους. Επίσης, το ζεύγος Σεχιώτη επισκευτηκε το Αρκαδικό πάρκο του Συλλόγου < <Ο Κολοκοτρώνης>> που το εντυπωσίασε και είδε παλιούς φίλους. Τέλος, προσκλήθηκε σε γεύμα από το Δήμαρχο του North York, δεν έπαψε δε, κάθε φορά, ν’αναφέρεται στην όμορφη ιδέα της ίδρυσης Χωριού Αποδήμών Αρκάδων, που θ’αποτελούσε πόλο έλξης, κυρίως, για τις επερχόμενες αρκαδικές γενεές. Ο Γρηγόρης Νιώτης, αν και η καταγωγή του δεν είναι αρκαδική, ως Νομάρχης Αρκαδίας έδειξε ασυνήθιστο ενδιαφέρον για τα ζητήματα του νομού που υπηρετούσε και που ειλικρινά αγάπησε, υπήρξε πρόδρομος της ενότητας των Αρκάδων της Διασποράς και δημιούργησε, αναμφιβόλως, την Παγκόσμια Παναρκαδική Συνομοσπονδία. Οι εμπνευσμένες και ειλικρινείς ομιλίες του Γρηγόρη Νιώτη, έπεισαν και τους πιο διστακτικούς Αρκάδες του Τορόντο ότι η ίδρυση Αρκαδικού Χωριού ήταν πλέον μια πραγματικότητα. Δεν έλειψαν, βέβαια και εκείνοι που, για διαφόρους λόγους, παρότρυναν ενδιαφερομένους να μη προβούν σε προκαταβολές για την αγορά σπιτιών, με το επιχείρημα ότι η τοποθεσία ήταν < <βραχώδης>> και ότι τα χρήματά τους θα τα… < <έτρωγε>> η τότε ελληνική κυβέρνηση. Σε γενική συνέλευση της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Καναδά που έγινε στο Τορόντο, παρουσία του Γρηγόρη Νιώτη, εκλέχτηκε τριμελής < <Επιτροπή Αρκαδικού Χωριού>> που απαρτιζόταν από πρόσωπα που ενδιαφέρονταν για την αγορά ακινήτου στο Α.Χ. Η επιτροπή αυτή ανέλαβε την υποχρέωση συνεργασίας με την κατασκευαστική εταιρεία που θα αναλάμβανε το πιλοτικό αυτό πρόγραμμα, τα συναρμόδια υπουργεία και τη Νομαρχία Αρκαδίας για το συντονισμό των ποικίλων ενεργειών που απαιτούντο για την υλοποίηση του μεγάλου αυτού έργου.
Επίσημη Ιστοσελίδα: αρκαδικο χωριο
